Maria Wilhelmina von Neipperg
| |
| Data urodzenia |
30 kwietnia 1738 |
|---|---|
| Data śmierci |
21 października 1775 |
| Ojciec | |
| Matka |
Maria Franciszka von Khevenhüller-Frankenburg |
| Mąż |
Jan Adam von Auersperg |
Maria Wilhelmina von Neipperg (ur. 30 kwietnia 1738, zm. 21 października 1775) – austriacka szlachcianka, dama dworu cesarzowej Marii Teresy i wieloletnia kochanka cesarza Franciszka I.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Maria Wilhelmina była córką hrabiego Wilhelma Reinharda von Neipperga i jego żony Marii Franciszki von Khevenhüller-Frankenburg. Ze strony ojca jej dziadkami byli Eberhard Fryderyk von Neipperg i Małgorzata Lukrecja Hornberg, zaś ze strony matki: hrabia Franciszek Ferdynand Antoni von Khevenhüller-Frankenburg i Maria Teresa, baronowa von Lubetich und Chapelot. Ojciec Marii Wilhelminy był od 1723 roku guwernerem, a później bliskim przyjacielem przyszłego cesarza Franciszka I.
W wieku szesnastu lat poznała cesarza na balu urządzonym w jednym z pałaców jej ojca. Miała zachwycić cesarza swoją niezwykłą urodą i naturalnym, pogodnym charakterem, a zwłaszcza tym, że traktowała Franciszka I jak zwykłego człowieka. Jak większość dziewcząt szlacheckiego pochodzenia będących dziećmi dowódców wojskowych i ambasadorów, Maria Wilhelmina została damą dworu cesarzowej Marii Teresy i zamieszkała w pałacu Schönbrunn. Wkrótce na dworze wiedeńskiej nazywano ją „la Belle Princesse” i szczególnie chwalono jej piękne dłonie. Romans z cesarzem rozpoczął się najprawdopodobniej w 1753 roku – Maria Teresa była już wówczas matką szesnaściorga dzieci i nieodwołalnie straciła jego zainteresowanie[1][2][3].
W kwietniu 1756 roku (według innych źródeł w 1755) na rozkaz cesarzowej młoda hrabianka została żoną niedawno owdowiałego księcia Jana Adama von Auersperga. Małżonkowie zamieszkali we wspaniałym Pałacu Auerspergów w Wiedniu. Maria Wilhelmina nie miała dzieci, ale wiadomo, że dbała o potomstwo męża z jego pierwszego małżeństwa.
Maria Wilhelmina towarzyszyła Franciszkowi I w 1765 roku na ślubie jego syna, Leopolda z hiszpańską infantką Marią Ludwiką w Innsbrucku, gdzie cesarz nieoczekiwanie zmarł[1]. Po śmierci Franciszka I, Wilhelmina powróciła do życia prywatnego i zmarła 21 października 1775 roku w wieku trzydziestu siedmiu lat. Joachim Wilhelm von Brawe zadedykował jej swoją tragedię „Brutus”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J. Aleksander Mahan: Maria Theresa of Austria. Read Books, 2007, s. 263. ISBN 1-4067-3370-9.
- ↑ Leland Goldsmith: Maria Theresa of Austria. A. Barker, ltd., 1936, s. 171–172.
- ↑ Lilly C. Morris: Maria Theresa – The Last Conservative. Read Books, 2007, s. 85. ISBN 1-4067-3371-7.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Góralski, Maria Teresa, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków 1985.
- Peter Berglar, Maria Teresa, tł. Andrzej Marcinek, Warszawa, Oficyna Historii XIX i XX Wieku, 1997, ISBN 83-905989-5-7.
- Leland Goldsmith, Maria Theresa of Austria, A. Barker ltd., 1936.
- J. Alexander Mahan, Maria Theresa of Austria, Read Books 2007, ISBN 1-4067-3370-9.
- Lilly C. Morris, Maria Theresa – The Last Conservative, Read Books 2007, ISBN 1-4067-3371-7.